The ''control your own health'' trap

THE 'CONTROL YOUR OWN HEALTH' TRAP

COLUMN /

Erica Twigt

Heb jij dat ook? Dat je eigenlijk wel wilt weten hoe goed je getraind hebt? Het goede gevoel dat je overhoudt aan sporten alleen is niet langer genoeg. De statistieken die vrienden delen na hun hardloop- of fietssessie op Facebook, maken je nieuwsgierig naar de impact van je eigen sportprestaties. “Hoeveel kilometer heb ik vandaag eigenlijk gelopen? En was ik sneller dan vorige week of zelfs, dan hem of haar?” Inzicht in je trainingsresultaten kunnen natuurlijk een enorme stimulans zijn om je schema gedurende de week vol te houden. En is dat niet genoeg motivatie? Deel dan je resultaten op social en ‘vis’ naar complimentjes en aanmoedigingen.

Sportapp’s als Endomondo, Strava en sportwearables als de fitbit geven niet alleen veel inzicht in je sporttrainingen, maar zijn soms zo volledig dat je ook het gevoel hebt, dat je inzicht hebt in je gezondheid. Allemaal laten ze de afgelegde afstand, de verbruikte calorieën en je hartslag zien. Een fitbit laat zelfs zien hoe je geslapen hebt en heeft ook de mogelijkheid om je drinkpatroon en gewichtsverloop toe te voegen. Het geeft je een gevoel van ‘controle’ over je eigen gezondheid. Maar hoe lang duurt het voor dat de overheid, de commercie of je werkgever deze inzichten opeist? En hoe erg is dat?

Op het gebied van verzekeringen zien we bijvoorbeeld al dat bedrijven particulieren verleiden inzicht te geven in hun gedrag en beloven ze ‘goed gedrag’ te belonen. Zo zijn er sinds een paar jaar al een aantal verzekeraars die rijgedrag laten meewegen bij de bepaling van de premie van de autoverzekering. Er wordt dan een dongel onder het dashboard bevestigd, die vier zaken bijhoudt: snelheid in de bochten, remgedrag, snelheid van optrekken en snelheidsovertredingen. Wie netjes rijdt, krijgt tot 35 procent korting op de premie. Klinkt als ‘makkelijk verdiend’ (bij de ANWB komt 70 % van de klanten in aanmerking voor de hoogste korting), maar we geven daarmee wel commerciële bedrijven een hoop macht. De ANWB geeft namelijk ook aan dat ze geen maatregelen schuwen wanneer automobilisten consequent slecht rijgedrag vertonen. Een bestuurder die bijvoorbeeld 50 kilometer te hard gereden heeft, wordt onmiddellijk geschorst; ook als degene geen bekeuring heeft gehad. Wellicht dat, in de toekomst, zo’n bestuurder op een zwarte lijst belandt en nergens een autoverzekering kan afsluiten…

Terug naar de fitheid-trackers en sportwearables. Wat als je gezondheidsverzekeraar vraagt om inzicht in deze gegevens en zo beslist bepaalde medische behandelingen wel of niet te vergoeden? Of dat inzicht in die gegevens bepalen hoe hoog of laag je op een wachtlijst voor een medische behandeling komt te staan? Of dat je werkgever van je vraagt een fitbit te dragen met het oog op terugdringen ziekteverzuim? Persoonlijk zit ik niet te wachten op deze vorm van Big Brother, maar wie weet komt er binnenkort een concept dat mij het gevoel geeft, met het inzicht geven in die gegevens, bij te dragen aan mijn of iemand anders’ geluk… Vooralsnog gebruik ik m’n fitbit vooral voor m’n eigen motivatie. En jij?

The ''control your own health'' trap · Kega