Drive. Recycle. Wear.
Timberland maakt zich al lange tijd druk om their environmental footprint. Al in 2008 introduceerde het merk een schoenzool gemaakt van rubber van afgedankte vrachtwagen- en autobanden. Maar toen de vraag naar deze schoenen toenam, werd de noodzaak groter stil te staan bij de vraag: waar geschikte autobanden vandaan te halen? In other words: “Is it possible to introduce a car tire that is designed and manufactured with a designated second life as an outsole in Timberland shoes or boots in mind?” Voor wie dit een vreemde vraag lijkt: je kunt wel van elke spijkerbroek de pijpen af knippen en er zo een korte broek van maken. Maar niet elk model is daar even geschikt voor. En aldus werd (in samenwerking met een bandenfabrikant) de Timberland Tire geboren. Tires purposefully designed to be recycled into footwear outsoles after their journey on the road is complete. Vervolgens is men niet alleen voor de zool op zoek gegaan naar een duurzaam productieproces, maar ook voor de stof waarvan de schoen gemaakt wordt. En zo ontstond een partnership met Thread die van plastic flessen uit Haïti een ‘responsible fabric’ maakte. Designing the boots and backpacks using the Thread fabric has so far contributed to more than 765 thousand bottles recycled and 115 miljoen liter water saved.
Anti-fastfashion concept: MUD Jeans
Voorgaande voorbeelden van Nike en Timberland laten zien hoe je afval kunt upcyclen en het op een prachtige manier kunt gebruiken voor je eigen productieproces of voor een nieuw product. Echter zuiver circulair is het officieel niet. Binnen de ultieme kringloopeconomie kan vervolgens het eindproduct weer verwerkt worden tot een volgend product. Dat zien we bijvoorbeeld terug bij het Nederlandse spijkerbroekenmerk MUD Jeans. Dit merk is erop gericht een zogenoemde monostroom op gang brengen, waarbij alles wat er in de markt gezet wordt, uiteindelijk bij het merk terugkomt. En dus wordt er bij het design van de jeans al rekening gehouden met het recycleproces. De MUD Jeans zijn bijvoorbeeld niet voorziet van leren labels, maar geprinte labels. Als een broek wordt verwerkt tot een nieuw exemplaar, hoeven zo alleen de ritsen en klinknagels verwijderd te worden. In een fabriek in Valencia wordt de stof uit elkaar gehaald en verwerkt tot nieuw garen. Wat recycling van kleding lastig maakt, is het feit dat veel fashionproducten uit gemengde stoffen als katoen, elastaan en polyester bestaan. Daarom is de kleding van Mud Jeans grotendeels gemaakt van katoen en denim.
In 2013 introduceerde Bert van Son, initiatiefnemer van MUD Jeans het op-en-top circulaire concept ‘Lease a jeans’. Consumenten betalen een beginbedrag en huren een jeans voor een vast maandbedrag (7,50 euro). Na een jaar blijven ze de broek dragen en verlengen ze het leasecontract met vier maanden, wisselen ze de broek voor een nieuwer model, of beëindigen ze het contract. Het lease-a-jeansmodel had als gevolg, dat er een MUD Jeans-community ontstond. Negentig procent van de leasers blijft het label trouw; ze kopen immers uit overtuiging. Ook bij de kopers van MUD Jeans zie je dat terug: ze zijn direct ambassadeurs van het merk.
En dat is waar je bij de start van een circulair initiatief behoefte aan hebt: consumenten die je concept omarmen en actief anderen gaan vertellen over het goede idee achter het product. Zo’n verhaal vertelt men graag op zijn of haar tijdlijn.