One size does not fit all
Ketens zijn gek op het standaardiseren van het winkelconcept. Het heeft vele voordelen om overal min of meer hetzelfde te doen. Het scheelt met inkoopkosten van meubels of pos-materialen, voor inkoop is het een eenvoudig rekensom en visual merchandise hoef in principe slechts één winkelontwerp aan te leveren. Daarnaast zorgt het ook voor een eenduidige uitstraling en is het makkelijk voor de shopper om dezelfde producten op dezelfde plek terug te vinden wanneer de shopper een andere vestiging van het merk bezoekt.
Alleen is de vraag of deze voordelen opwegen tegen de wensen van de klant die je met je winkel bedient? Sluit het standaardconcept ook wel echt aan bij de levensfase waarin de consument zich bevindt? Zijn mindsets en shopperwensen niet heel afhankelijk van geografische en demografische gegevens?